~මන්දාකිණිය~

සිහිනයකදි වුව….

Posted on 2019 ජනවාරි 6 by ~මන්දාකිණි~

38847471_1911046162251519_5071230476669157376_n

සිහිනයකදි වුව
අතවැසිම මොහොතක
කොහේ හෝ සිට ඇවිත්
අතින් අල්ලා ගන්න
නුඹවත් ඉන්න එක
මට කොච්චරක් වටිනවද..

සිහිනයකදි වුව
අතවැසිම මොහොතක
කොහේ හෝ සිට ඇවිත්
දුක හිතන්නට එපැයි කියන්නට
නුඹවත් ඉන්න එක
මට කොච්චරක් වටිනවද..

සිහිනයකදි වුව
අතවැසිම මොහොතක
කොහේ හෝ සිට ඇවිත්
කඳුළු පිස හරින්නට
නුඹවත් ඉන්න එක
මට කොච්චරක් වටිනවද..

සිහිනයකදි වුව
අතවැසිම මොහොතක
කොහේ හෝ සිට ඇවිත්
ජීවිතය අත හරින්නට එපැයි කියන්නට
නුඹවත් ඉන්න එක
මට කොච්චරක් වටිනවද..

සිහිනයකදි වුව
අතවැසිම මොහොතක
කොහේ හෝ සිට ඇවිත්
එකම එක හාදුවක් දෙන්නට
නුඹවත් ඉන්න එක
මට කොච්චරක් වටිනවද…

13346706_1071486222925535_20291550547108220_n
මට ඕනේ අතුරුදහන් වෙන්න..
කාටවත් දැන ගන්න බැරිවෙන්න
හිටපු තැන අමතක
ඉන්න තැන නොදන්න
සිහින් සුළඟක පාව ගොස්
මීදුමක අතුරුදහන් වෙන්න…
හිත කොනිති නොගැසෙන
හිත කොනිති නොගසන
නොදන්නා තැනක
අතරමං වෙන්න..
ආයෙමත් ආපහු නො එන්න..

ප්‍රතිචාර 3

Posted in කවි සිතිවිලි. Bookmark the permalink.

-මඟ හැරුණු ඇමතුම-

Posted on 2017 අප්‍රේල් 11 by ~මන්දාකිණි~

14695316_1051240211658068_7014983203348907118_n

නුඹේ මඟ හැරුණු ඇමතුම
‘මඟ හැරුණු ඇමතුම්’ කවුළුවෙන්
රතු එළියක් දල්වගෙන
වරින් වර මූණට එබෙන..
නොදැක්කා සේ අහක බැලු විට
හිතේ එක පුංචි ඉඩකට
නිය තුඩින් පහරක් ගසන
තවත් චුට්ටක් බලන් ඉන්නට
තිබුනෙ නැති දැයි
එක තැනක් පහුරු ගාමින්
පුරුදු හඬකින් විමසන
පෙරළා ඇමතුමක් දෙන්නැයි
හීන් හඬකින් මුමුණන
ඉලක්කම් එක එක ඔබමින්
යලි යලිත් මකන…
‘නුඹේ මඟ හැරුණු ඇමතුම’
අද නින්ද උදුරාගෙන ගිය..